El Calafate - Nat'l Park Los Glacieros

Donderdag 6 december: Ja, vandaag gaan we kijken of die verhalen over de Perito Moreno kloppen. Om negen uur staat de bus voor de deur, en rijden we richting het Nat’l Park – Los Glacieros, dit keer de zuidelijkste ingang. Onze gids maakt de lokale thee voor ons in de bus, Mate, en mogen we allemaal een slokje proeven. Het smaakt als een slok nicotine, je moet er erg aan wennen. Maar voor de zuid-Amerikanen is het een heel sociaal gebeuren – samen Mate drinken.
Rond 10 uur gaan we het park binnen, en maken we een sanitaire stop. Dan gaat het verder langs veel bochten richting gletsjer. Als ie dan opdoemt, roept iedereen “Ooooh”. Werkelijk imposant. Na een stop bij een uitkijkpunt, gaan we door naar het haventje waar we met de boot van 11 uur naar de overkant worden gebracht. Daar wordt nog het een en ander uitgelegd, en worden bij ons de steig-ijzers ondergebonden. Rond 12 uur gaan we met een groep de wandeling over de zuidkant van de gletsjer beginnen. Even wennen aan de manier van lopen, maar het lukt goed. De wandeling is spectaculair. Veel spleten, waarin je een prachtige diepblauwe kleur ziet, allerlei stroompjes van smeltwater, een uitkijk over de ijstoppen die overal bovenuit steken, een groot gat waar water invalt ... een waterval in een diep gat, en dat met afwisselend zon en schaduw ... prachtig weer om alle kleureffecten van de gletsjer te zien. Nadat we even hebben rondgelopen is het al 14:00 ... oftewel de twee uur wandelen zijn werkelijk voorbij gevlogen. Als laatste stop krijgen we een whiskey stop, 12 jaar oude whiskey met 300 jaar oud ijs. Heerlijk. Dan verlaten we de gletsjer, en eten onze lunch terwijl over de gletsjer uitkijken. Om drie uur gaan we met de boot terug, en aan de overkant gaan we naar de balkons ... grote balustrades, waar je een prachtige uitkijk hebt over de hele gletsjer, tot in de verte waar ie uit de bergen komt. Allemaal krakende geluiden van het ijs dat flink werkt, en af en toe valt er een groot stuk ijs spectaculair in het water. Meestal ben je te laat met filmen of fotograferen ... als je het geluid hoort, ligt dat ijs al in het water. Maar de aanhouder wint... het lange constant filmen heeft geleid tot een prachtige opnamen van een grote homp ijs die het water indondert. Iedereen blij. Tegen een uur of zes moeten we weer de bus in, en gaan we terug naar El Calafate, waar we even na 7 uur aankomen ... vlug de spullen naar de kamer brengen, en dan nog naar de supermarkt, om daarna in het restaurant La Cocina te gaan eten. Een hartstikke gezellige eet/drink avond om deze geweldige dag af te sluiten.

Vrijdag 7 december: Vandaag staan we op, en het waait verschrikkelijk hard – de bekende (beruchte) patagonische winden. Gelukkig gaan we vandaag een boottocht maken, dus we kunnen kiezen of we in de volle wind gaan staan. Na een vroeg ontbijt vertrekken we om half acht naar het park, waar we om half negen de boot op mogen – een heel grote catamaran, waar zo’n 100-150 mensen aan boord kunnen. We installeren ons lekker aan het raam, en dan gaat de boottocht beginnen op het grote meer Lago Argentino ... zo’n 1560 km2 groot – het grootste meer van Argentinie. We varen naar diverse gletsjers, eerst naar de Upsala gletsjer, waarvoor we langs een heleboel ijsbergen moeten manoeuvreren, ... het waait en regent flink als we bij deze gletsjer zijn ... daarna gaan we door naar nog twee mooie gletsjers waarvan ik de naam vergeten ben, en we eindigen bij de noordzijde van de Perito Moreno ... op dat moment schijnt de zon ... dus we hebben alle weersomstandigheden meegemaakt, wind, regen, hagel en zon ... het voelt alsof we naar Antartica geweest zijn. Maar we hebben dan ook prachtige panorama’s gezien. Bij ijsbergen gestopt, ook enkele gekantelde zodat je echt tegen ijssculpturen zit aan te kijken. Bij Perito Moreno varen we twee keer langszij, en ik sta iedere keer goed om te filmen/fotograferen. En wederom leg ik een mooie afbrokkeling vast ... Om vier uur zijn we weer bij de haven, en om vijf uur worden we in het centrum van Calafate afgezet. Nog even wat rondgewandeld ... Petra de souvenirs-winkeltjes in. Tegen zeven uur terug in het hotel. Ik probeer dit verhaal nog op de WEB-pagina te zetten, want na vandaag zitten we vier nachten in refugio’s in Torres del Paine (terug in Chili), waar we geen mobiel bereik hebben en internet. Dus de volgende update zal even op zich gaan laten wachten ... dus voor de lezers van deze ‘blog’ ... we gaan even uit de lucht, even geduld aub ...

... wordt vervolgd ... Jan en Petra ...